Łososiowe Konie

KAMERA SIĘ NAŚWIETLA. PO ĆMOKU.



Koń trójnóg. Piękne stworzenie. Posiada on jedną nogę napędową, z tyłu i biegnąc odbija się nią, wydając odgłos BOINK BOINK BOINK BOINK

 - Taka mutacja łosia: ma po pieronie stawów. Patatajuję jak koń, ale pacz- robię to trzema nogami.

 - Złota podkowa. Kordian powinien na takiej uciekać.

 - To by było w jego stylu! BOINK BOINK BOINK!

-----------------------------------------~~ooooo~~-------------------------------------------

- Bogusław nie brzmi jak jakiś młody człowiek.

- Mógłby być jakiś starszy model. Ciekawe, czy jest gruby.

- Jak dla mnie może być i zielony*.

- Bogusław pewnie jest niski, łysy i zielony!

- Ej, Magda, jestem porąbana.

- Najśmieszniejsze jest, że nie wiadomo, czy mówisz do mnie, czy do siebie.

- Śmiesznie jest tam. 

- W SZPITALU?!

- Tak. Z jedną lampą tylko, upiornie!

Mój koszmar: tramwaj cały pusty, rzęsiście oświetlony...

- Rzęsiście oświetlony? Tak się mówi?

- No a jak?

- No nie wiem. Zwykle... nie używam... słóóóów... (myśli) ... TAK.

- Idę coś zrobić!

- Nieee, jak ci się chce!

- Gdzie się podziała moja silna wola?!

- Sina wola? Dlaczego twoja wola jest sina?

- Bo umarła!!!

------------------

Magda jest ujemnym obserwatorem (!)

----------------------------

nie, nie jesteśmy na kwasie :D

golfowa koza egzystuje na lampie. Gal.

*Bogusław wyglądał jak Janusz Palikot O___________O