wierszyk

oto wierszyk zapętlający się
ewoluował od jakiejś piosenki dziecięcej, niedorzecznej, o zającu na kołku
no i na projektowaniu dostał nagle paru zwrotek (z nudów czy co? ale wyszło galarepkowo)

wierszyk*

ilustracja z Zającem, od której się zaczęło
i wykres nastroju

a tutaj jeszcze inny opis nastroju, w którym dopisał małe wahania na dole brat jednej z M, W.

* REFREN: 

BYŁO MORZE, W MORZU KOŁEK

Z NA KOŁKU BYŁ WIERZCHOŁEK

NA WIERZCHOŁKU SIEDZIAŁ ZAJĄC

I NOGAMI PRZEBIERAJĄC

ŚPIEWAŁ TAK... x2

ZWROTKI:

Śpiewał zaklęcia w księżyca blasku

Nim się obejrzysz będziesz w potrzasku

Bo zając to zwierzę czarnomagiczne

Sprowadza na ludzi nieszczęścia liczne

Zając niezdolny dzisiaj do skoku

Powtarzał zaklęcia jakby w amoku

Księżyca blask i morza fale

Zamknęły go w wieczystym SZALE

W paciorkowatym Zająca oku

Odbija się zarys księżyca w mroku

Zwierzę na kołku zawodzi boleśnie

Ktoś przez to tej nocy odejdzie we śnie

Księżyca promienie gotują wodę

A Zając się modli o jakąś ochłodę

Lecz los dla niego nie ma litości

Jest biedny skazany na męki w wieczności

lol ostatni raz wierszyki pisałam chyba w gimnazjum, więc musiałam się jednak ekstraskupić. 

(Lateri uśmiejesz się :D ja i wierszyki)

-G.

oooo to jeszcze cytat, parafraza słynnego pierwszego zdania:

TOCZ SOBIE TOCZ, A JA POCHRZĄKAM

taki inner joke. Mój tekst na to, że szłyśmy i nie rozmawiały.